Projekt "Kruk" kolejne zdjęcia i trochę historii - cz. 6

Kolejne zdjęcia z budowy i nieco historii

Cd. historii z cz. V. W samolocie przewidziano zabudowę rozmaitych silników: K-5 (o mocy 257 kW/350 KM), amerykańskiego Lycoming IO-720 (o mocy 309 kW/420 KM) lub silników turbośmigłowych. Płatowiec miał być mniejszy od "Gawrona", ale przewidziano większy udźwig. Projekt przedstawiono w Zjednoczeniu Przemyślu Lotniczego i przyjęto do realizacji jako awaryjny wobec PZL M15 "Belfegor".

Budowa samolotu rozpoczęła się w 1971 r. w ZPD (Zakład Produkcji Doświadczalnej), wówczas podległy Instytutowi Lotnictwa. Ponieważ zakład ten posiadał małe moce przerobowe, pojawiło się ryzyko, że nie zostaną dotrzymane terminy wykonania skrzydeł. W związku z tym w SZD Bielsko wykonano tymczasowe skrzydła drewniane, o profilu Clark Y. Prototyp PZL-106/I z usterzeniem w układzie T, krótkim kadłubem, drewnianym skrzydłem i napędzany silnikiem Lycoming IO-720A1B oblatano 17.04.1973 r. Próby wykazały mały zapas stateczności na dużych kątach natarcia, a także niewystarczający ciąg silnika. Zastąpienie go silnikiem Pratt & Whitney PW-1340 dało dobre efekty, jednakże była to jednostka pochodząca z demobilu i zapas tych silników był ograniczony. Ponadto względy polityczne stwarzały konieczność dobrania silnika w oparciu o zasoby RWPG.

Ulepszony- trzeci- prototyp PZL-106/III z silnikiem PZL-3S (LiT-3S) i metalowym skrzydłem wykonał pierwszy lot 12.10.1974 r. Wyprodukowano 7 egz. serii informacyjnej. Szósty egzemplarz przebudowano w 1975, przenosząc usterzenie poziome na kadłub (pierwszy lot 24.06.1975 r.). Dwa ostatnie ”Kruki” serii informacyjnej stały się prototypami wersji PZL-106A, o przedłużonym kadłubie i klasycznym usterzeniu. Wcześniejszy z nich (SP-WUK) oblatano 2.09.1976 r., następ¬ny (SP-WUL)- 20.05. 1977 r. Produkcję seryjną PZL-106A rozpoczęto w CNPSL PZL-Warszawa w 1976 r. (wg [2]- w 1977 r.). W latach 1975- 1976 opracowano wariant szkolny z wymiennym modułem kabiny instruktora, mocowanym zamiast zbiornika chemikaliów. W 1979 r. powstał PZL-106B z silnikiem PZL-3S i nowym skrzydłem o profilu NACA 2415 z krótszym zastrzałem , oblatany 15.05.1981 r. Wszedł on do produkcji od 1982 r. Wg [2]- w 1979 r. powstała wersja PZL-106AR z silnikiem PZL-3SR z reduktorem oraz śmigłem o większej średnicy, natomiast wg [7]- samolot został oblatany 15.11.1978 r. Od 1981 r. produkowano wersję PZL-106AS z silnikiem ASz-62IR, płatowiec wer¬sji PZL-106A (oblot prototypu- 19.08.1981 r.). Na wersję tę przebudowano większą część samolotów eksploatowanych w Afryce. Opracowano też samoloty: PZL-106BS z silnikiem ASz-62IR, oblatany 8.03.1982 r. i PZL-106BR z silnikiem PZL-3SR, oblatany 8.07.1983 r. Od 1981 r. pracowano nad wersją PZL-106 ”Turbo-Kruk” z napędem turbośmigłowym. Na jednym PZL-106AT/I przebadano w 1983 r. (wg [6]- 1981, wg [7]- oblatany 22.06.1981 r.), silnik turbośmigłowy Pratt & Whitney PT6A-34AG (566 kW). W 1981 opracowano wariant gaśniczy, wyposażony w urządzenie do zrzucania bomby wodnej lub pianowej.

Wątek historyczny kontynuować będziemy w kolejnych wpisach, a tymczasem zerknijmy na postępy w projekcie.